Recenzja: Indie rozdarte – Roy Arundhati
Indie rozdarte. Jak rozpada się największa demokracja na świecie
Dla zwykłego turysty Indie kojarzą się z feerią barw i fuzją smaków, dla przeciętnego mieszkańca – to skomplikowana sieć zależności, układów i układzików, w której najmniej liczą się zwykli ludzie bez znajomości i pieniędzy.
Laureatka Nagrody Bookera – Arundhati Roy, indyjska pisarka bezlitośnie rozprawia się z tym sielankowym wyobrażeniem wprost z folderu biura podróży. Rozwiewa wszelkie wątpliwości. Przemysł musi się rozwijać, a degradacja środowiska i masowe wysiedlenia to efekt uboczny intratnych inwestycji.
W swoich esejach autorka zabiera nas w niebezpieczną podróż do dżungli, wprost do obozu maoistów. Ci ludzie są praktycznie nieobecni poza obszarami leśnymi, mają jednak swoje miejsce w wyobraźni zbiorowej. Są partią, która występuje w obronie osób zastraszanych i krzywdzonych przez państwo. To właśnie w nich władza upatruje wroga przemian, przeciwnika rozwoju, zaś Arundhati Roy pokazuje, że są to ludzie, którzy walczą o zmiany, najmniejszy powiew sprawiedliwości, godności, o prawo żeby żyć i pachnieć jak ludzie. Uwadze Roy nie umknął także udział kobiet w partii oraz ich dramatyczna sytuacja społeczna.
Nie zdziwię się, jeśli ktoś zarzuci czytanie po 50 stronach, bo znużą go meandry polityki, ale zapewniam, że warto przez nie przebrnąć. Trudny wstęp jest niezbędny aby zrozumieć przyczyny aktualnej sytuacji społeczno-gospodarczej w Indiach. Nie ukrywam, że towarzyszyła mi niepewność czy cała książka nie będzie taka zawiła i pełna suchych faktów. Obawiałam się, że to lektura dla wąskiego grona indologów. Przyjemnie się rozczarowałam 🙂
Kup książkę >>
