Tyle słońca – recenzja biografii Anny Jantar

Tyle słońca to jedna z nielicznych biografii, po które sięgnęłam. Dlaczego to zrobiłam? Cóż, legenda głosi, że moi rodzice wahali się, jakie nadać mi imię. Z odsieczą przyszła babcia, fanka Anny Jantar ze swoją zwycięską propozycją. 🙂 Autorem biografii Anny jest Marcin Wilk, a wydało ją Wydawnictwo ZNAK.

Nie sposób nie wspomnieć o zawartym w tej książce wstępie napisanym przez córkę Anny Jantar – Natalię Kukulską. Opowiada o tym, że mimo wczesnego odejścia mamy, towarzyszy ona Natalii całe życie. Wszakże Anna zginęła, gdy Natalia miała cztery lata. Opowiada o tym, co działo się na lotnisku, gdy ogłoszono, że samolot runął. Mówi w bardzo wzruszający sposób, jak fani przekazują swoją sympatię do twórczości Anny kolejnym pokoleniom.

Tyle słońca – parę słów na początek

Książkę znajdziecie tutaj>>

Historię Anny Szmeterling, bo tak brzmiało jej prawdziwe nazwisko, poznajemy sięgając aż do jej babci i dziadka, mającego szlacheckie pochodzenie (herb Leliwa). Po babci Anna odziedziczyła głos. Po tacie – wrażliwość artystyczną. Autor książki dotarł do ludzi, którzy piosenkarkę znali najlepiej – do jej rodziny, przyjaciół. To właśnie od nich wiemy, że Anna stanowić mogła wzór artystki – pracowita, konsekwentna, towarzyska, serdeczna. Rozświetlała swoją osobą wszystkich wokół. Miło się czyta o początkach wielu gwiazd polskiej muzyki, jak i również o absurdach, na które byli skazani te czterdzieści lat temu.

Tyle słońca – recenzja książki

Cieszę się, że przeczytałam tę książkę. Mam jednak do niej uwagi czysto techniczne. Klejona i miękka oprawa przy tak ciężkiej książce to nie jest dobre połączenie. Mam wrażenie, że gdybym otworzyła ją szeroko, to rozkleiłaby się na pół. No i niestety, coś, czego bardzo nie znoszę. Przypisy na końcu książki. Nie wiem jak Wy, ale kompletnie do nich wtedy nie zaglądam. 🙁 I zdjęcia. Książka zawiera zdjęcia dokumentów, listów, ale również takich „towarzyskich”. Szkoda że nie mają podpisów pod spodem, a wypisane są na końcu książki. Trochę to dekoncentruje, gdy chcesz wiedzieć, kto jest na zdjęciu. Ale być może tylko mnie to drażni. 😉

Mimo że Annę Jantar znam tylko od strony muzycznej, to stwierdzam, że prywatnie musiała być bardzo ciekawą osobą. Przykre jest to, że tak prędko zmarła, aczkolwiek – jak to napisała Natalia Kukulska we wstępie – pamięć o niej nie cichnie.

Książkę znajdziecie tutaj.