Zdejmij z nieba księżyc – recenzja

Jaka książka ostatnio doprowadziła Was do łez?
Musicie wiedzieć, że ja mam chyba twarde serce. Mało kiedy zdarza mi się uronić łzę podczas lektury. Ale podczas czytania Zdejmij z nieba księżyc łzy po prostu leciały mi po policzkach. Cóż to za historia, cóż za emocje… Aż ciężko ubrać je w słowa.

Moja polecajka na okładce książki!

Niemałą chwilę zajęło mi zebranie myśli, aby napisać polecajkę na skrzydełko książki. Oto ona:

„Trzymacie w rękach książkę tak smutną, że nawet ja przy niej płakałam, a to mi się nie zdarza.
To książka piękna, mimo że przepełniona smutkiem.
Najpierw zmusiła mnie do użycia chusteczek, później do refleksji.
Bo co by było gdybym to ja była na miejscu Lauren? Albo najbliższa mi osoba…
Usiądźcie wygodnie, bo przed Wami niezapomniana lektura.”

Instagram @ruda_czyta

Dawno czytanie książki nie było to bolesne. Przy czym było też tak wciągające, że nie mogłam się oderwać. Ciągle chciałam wiedzieć co będzie dalej. Jak poradzi sobie główny bohater. Jak zareaguje na słowa, które płyną prosto z nieba…

Poznajmy Lauren, ale tylko po to, aby ją pożegnać.
Poznajemy Joshua po to, aby towarzyszyć mu w najtrudniejszych chwilach jego życia. W chwilach, których nie chce przeżyć żadne z nas. Joshua też nie chciał, a Lauren tak bardzo nie chciała go zostawiać. I można powiedzieć, że została z nim, mimo że odeszła. Została na ostatni rok po to, aby mu pomóc, aby wskazać drogę i prowadzić, mimo że w tej drodze nie mogła go już trzymać za rękę. Ale widziała, że ten rok go uratuje.

Zdejmij z nieba księżyc – ta książka wyciśnie z Was łzy

Nawet pisząc o tej książce mam w oczach łzy. Nie da się inaczej. Ale nie martwcie się – dostaniecie tu też zabawne sytuacje, będziecie wywracać oczami, nie dowierzać. Będziecie kibicować mężczyźnie, który musi iść dalej mimo tego, że stracił najważniejszy drogowskaz.

Po prostu przeczytajcie tę książkę! Znajdziecie Zdejmij z nieba księżyc TUTAJ>>