Dzieci nocy – recenzja książki o historii Rumunii

Z czym kojarzy Wam się Rumunia? Z kolorową i bogatą kulturą romską? A może z zarzewiem wampirzych legend? Cokolwiek wiemy o tym kraju, jest zazwyczaj strzępkiem faktów i enigmatycznymi domysłami. Co jednak, jeśli powiem Wam, że rumuńskie karty historii są tak wciągające, że grzechem jest pozostawać nadal w niewiedzy? Przekonajcie się, dlaczego warto zanurzyć się w przeszłość razem z książką Dzieci nocy.

Niezwykłe dzieje świata

Dzieci nocy autorstwa Paula Kenyona to fascynująca podróż przez burzliwą historię Rumunii. Dzieje tego kraju są tak absolutnie niezwykłe, że po lekturze książki dziwię się, czemu tak mało się o niej mówi. Autor tytułu zabiera nas w hipnotyzującą podróż do przeszłości. Dzięki jego wytrwałej i wnikliwej pracy mamy okazję cofnąć się aż do czasów panowania komunistycznego dyktatora Nicolae Ceaușescu. Następnie możemy obserwować przemiany po zimnej wojnie i dotrzeć aż do współczesności.

Nadal bardzo często wracam do Rumunii. Jest to dla mnie najpiękniejszy i najbardziej niezrozumiany ze wszystkich krajów w Europie, kraina przygód i romantycznych bohaterów, gdzie ciągle jeszcze wydaje się możliwe odkrywanie nowych historii i nowych dramatów. Podczas swojej podróży obserwowałem zmiany i rozwój, zbierając materiały do książki, która jak się ostatecznie okazało, powstawała przez 27 lat.

Paul Kenyon, Wprowadzenie do Dzieci nocy

Kenyon to dziennikarz i dokumentalista z wieloletnim doświadczeniem. Co więcej, Rumunia zajmuje wyjątkowe miejsce w jego sercu nie tylko poprzez zawodową fascynację, która pokierowała go w te rejony w 1994 roku.

Za może mało istotną z punktu widzenia nauki, za to istotną dla mnie, Czytelniczki, która rozmiłowuje się w szczegółach, autor ujął mnie już od początku. Nie tylko wyśmienitym kunsztem literackim (spijałam każde słowo z lingwistycznym zachwytem), ale również romantycznym wymiarem jego miłości do tego kraju.

Książka bowiem została zadedykowana jego żonie, Flavii, którą poznał podczas swojej pierwszej podróży do Rumunii. Informacją, że poznali się na tarasie zabytkowego budynku przy dźwiękach Tańca węgierskiego nr 5 (jednego z moich ukochanych utworów klasycznych) Brahmsa, wkupił się absolutnie w moje łaski. 🙂

Zaś co do samej treści, jest to niezwykła pozycja naznaczona zarówno uczciwością, reporterskim zaangażowaniem oraz wyśmienitą umiejętnością narracyjną. Dzieci nocy bowiem zabierają Czytelnika w głęboko zaangażowaną, momentami wręcz intymną podróż przez nowożytną Rumunię. Sięgając po tytuł Kenyona, mamy szansę na odkrycie jej złożoności, paradoksów i ukrytego piękna.

Dzieci nocy. Nadzwyczajna historia współczesnej Rumunii – recenzja

To, co zachwyciło mnie w Dzieciach nocy są solidne podstawy merytoryczne. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że autor pracował nad nią rzetelnie przez 27 lat. Praca wraz z osobistą fascynacją krajem zaowocowało efektami w postaci niezwykłej książki. Niniejsza praca wyróżnia się bowiem dogłębnym researchem i autentyczną znajomością regionu. To wraz z literacką jakością narracji, tworzy z niej tytuł wyśmienity.

Kenyon, z dziennikarską precyzją, ale też z wyczuciem pisarza, kreśli obrazy, które żywo malują się w wyobraźni Czytelnika. Jego opowieści o przełomowych momentach w historii Rumunii są nie tylko kroniką wydarzeń, ale przede wszystkim głęboko ludzkim świadectwem. Od rewolucji antykomunistycznej w 1989 roku po trudną drogę do demokracji i europejskich integracji… Historię tego kraju kreślili ludzie, których działania wiernie opisano na kartach książki.

Autor ma niewątpliwie talent do ukazywania szerokiego kontekstu historycznego i społecznego w mikrohistoriach zwykłych ludzi, którzy stanowią o unikalności tego kraju. Czy to poprzez opowieści o przemytnikach na granicy z Ukrainą, czy losy dzieci ulicy w Bukareszcie, Kenyon skutecznie oddaje głos tym, którzy najczęściej pozostają na marginesie wielkich narracji.

Książkę Dzieci nocy znajdziecie tutaj>>

Jednym z najważniejszych atutów książki jest umiejętność autora do zbalansowania perspektyw. Kenyon nie popada bowiem w stereotypowe ujęcia, ale nie unika również trudnych tematów. Jego portret Rumunii jest wielowymiarowy, niepozbawiony krytycyzmu, ale też pełen empatii i zrozumienia dla złożoności historycznej i kulturowej kraju.

Dzieci nocy to nie tylko książka historyczna czy reportaż, to przede wszystkim opowieść o poszukiwaniu tożsamości, przetrwaniu i transformacji. Kenyon, z literacką wrażliwością i reporterskim zacięciem, tworzy dzieło, które jest zarówno pouczające, jak i niezwykle wciągające.

To lektura obowiązkowa dla każdego, kto chce zrozumieć nowoczesną Rumunię, jej przeszłość i teraźniejszość, a także dla tych, którzy cenią sobie literaturę non-fiction pisana z pasją, wnikliwością i humanistycznym podejściem. Ja przepadłam między kartami tytułu i życzę tego samego również Wam. 🙂

Książkę Dzieci nocy znajdziecie tutaj.