Recenzja książki Przełęcz Diatłowa

Cześć! Dziś przed wami recenzja książki Przełęcz Diatłowa autorstwa Anny Matwiejewy. Powieść ta trafiła do mnie nie przez przypadek, ponieważ lubię takie historie. Trochę na pograniczu teorii spiskowych, nie do końca jasnych. Poza tym ta publikacja na ten temat, jako jedna z nielicznych, sprawiała wrażenie rzetelnej. Jakie są moje wrażenia po przeczytanej lekturze?

Recenzja książki Przełęcz Diatłowa – ciekawa formuła

Przede wszystkim należy tu wspomnieć o ciekawej formule przekazywania czytelnikowi istotnych informacji i prezentowania faktów. Czytelnicy znajdą tu główną bohaterkę Annę, która właśnie pisze książkę o grupie Diatłowa. Poznajemy fakty i mity związane z tą tragedią, a jednocześnie równolegle toczy się życie głównej bohaterki. Moim zdaniem to bardzo dobry pomysł, ponieważ odbiorca nie otrzymuje tylko suchych faktów, które same w sobie mogłyby niektórych zanudzić. Tymczasem czytelnik sam może wybrać sobie sposób czytania. Od początku do końca lub tylko fakty, związane ze sprawą. Ponieważ wszystko, co autentyczne – dokumenty, zeznania świadków itp. pisane są inną czcionką.

W moim odczuciu bardzo fajny zabieg, do tego sama bohaterka całkiem sympatyczna. Autorka wprowadziła też kilka mistycznych elementów, a do tego pojawiają się też poboczni bohaterowie, którzy świadczą o tym, że nasza Anna prowadzi jakieś „realne” życie.

Recenzja książki Przełęcz Diatłowa – jedyny minus

Jedyne, co nie spodobało mi się w tej książce, to właśnie pewien etap z życia głównej bohaterki. Nie chcę wam zdradzać za dużo, ale chodzi o jej męża i ich relacje. Jak dla mnie, bardziej wiarygodna byłaby historia bez tego wątku. Po prostu w świetle tego, co przeszła z nim Anna, nie potrafię zrozumieć jej postępowania. Do tego życie kobiety nie było motywem przewodnim tej książki, więc brakowało tu rozbudowania pewnych wątków, uczuć czy relacji i całość wyszła dość płytko.

Recenzja książki Przełęcz Diatłowa – podsumowanie

W książce znajdziecie fakty na temat całej tragedii, jak i hipotezy bardziej i mniej prawdopodobne na temat tego, co stało się na tej feralnej wyprawie. Dwie z nich układają się w sensowną całość i pozwalają wierzyć w to, że tak właśnie było. To dobra książka, która obala narastające wokół mity. Do tego autorka nie narzuca czytelnikowi, w co powinien wierzyć. Pozostawia go sam na sam z faktami i materiałami, do których udało się jej dotrzeć. To od was zależy, jak zakończy się ta sprawa.