Wundermistrz – recenzja 2. tomu serii Nevermoor

Nevermoor to przygodowa seria fantasy. Cykl docelowo skierowany jest do dzieci i nastolatków, jednak zachwyca też dorosłych czytelników. Pierwszy tom, Przypadki Morigan Crow, skradł moje czytelnicze serducho, toteż nie mogłam się doczekać, aż do księgarń trafi następna cześć opowieści snutej przez Jessicę Townsend. 4 kwietnia swoją premierę miała książka Wundermistrz. Powołanie Morrigan Crow. Jesteście ciekawi, czy zachwyciła mnie tak jak poprzednia, którą – na marginesie – oceniłam 10/10?

Jeżeli nie znasz pierwszej części, pomiń ten fragment!

Dlaczego? Bo fabuła Wundermistrza jest konsekwencją wydarzeń z pierwszego tomu serii. Ostatnie, czego bym chciała, to psuć Wam świetną zabawę, jaką jest lektura tej książki, zdradzając tajemnicę, wokół której kręci się fabuła poprzedniej części. Zatem jeżeli nadal czytasz, to szybko przeskocz do następnego nagłówka!

Jakie przygody tym razem czekają na Morrigan i jej przyjaciół?

Morrigan i inni nowi członkowie Towarzystwa Wunderowego, czyli jednostka 919, zaczynają naukę w Domu Butnych, to tam każde z nich będzie zgłębiać i trenować dwój dryg, czyli unikalne umiejętności. Morrigan jest Wundermistrzem i na polecenie Starszych cała jednostka ma trzymać jej dryg w wielkiej tajemnicy. To będzie dla nich trudnym sprawdzianem lojalności. Jednocześnie Starsi nie chcą, żeby Morrigan rozwijała swoje umiejętności. Zamiast tego ma uczęszczać na zajęcia z najnudniejszym profesorem świata, na których dowiaduje się, jakie okropności na przestrzeni wieków były konsekwencją magii Wundermistrzów.

Tymczasem Nevermoor nawiedza tajemnicza seria zaginięć. Posiadacze rzadkich drygów znikają bez śladu. Oczywiście Morrigan i jej przyjaciele zaplączą się w tę zagadkową sprawę. Toteż czeka ich mnóstwo niebezpieczeństw.

Wundermistrz – recenzja 2. tomu serii Nevermoor

Książkę Wundermistrz. Powołanie Morrigan Crow czytało mi się równie dobrze, jak poprzedni tom. Jessica Townsed sprawnie trzyma czytelnika w napięciu i stopniowo odkrywa przed nim kolejne elementy fabularnej układanki. Fantastyczny świat, który jest tłem całej opowieści, nadal mnie zachwycał. To konsekwentnie skrojona, pełna magii rzeczywistość, której czytelnik ma ochotę dać się pochłonąć bez reszty.

W samej książce znajdziemy to, co powinny zawierać powieści skierowane do młodszych czytelników. Nie chodzi mi tylko o wartką akcję, mnóstwo niesamowitych przygód czy humor przeplatany elementami grozy. Mam na myśli motywy widoczne pod fantastyczną otoczką, które są istotne w literaturze dla dzieci i młodzieży. Rozwijając tę myśl: Jessica Townsend snuje opowieść o wielkiej sile przyjaźni i lojalności. O tym, że zdrada i kłamstwo nie popłacają. Morrigan jest inna niż jej rówieśnicy, dlatego w szkole (i nie tylko w szkole) spotyka się ze społecznym ostracyzmem, odrzuceniem. Nawet staje się obiektem przemocy. Jednak dzięki własnej determinacji i – przede wszystkim – dzięki przyjaciołom jest w stanie poradzić sobie ze wszystkim.

Podobało mi się to, że postać głównej bohaterki serii Jessiki Townsend nie tylko rośnie (kończy 12 lat), ale też się zmienia. Morrigan staje się nieco pewniejsza siebie. Jednak przez całą powieść zastanawia się na tym, czy faktycznie może być kimś dobrym i rozpaczliwie szuka odpowiedzi na to pytanie. Jestem ciekawa, jak autorka rozwinie swoją bohaterkę w następnej części.

Książkę oceniam bardzo wysoko. Polecam ją wszystkim – zarówno młodszym jak i starszym – fanom fantastycznych przygodowych historii. Oba tomy tej magicznej serii znajdziecie w tym miejscu.  Czy znacie już te książki? Jestem ciekawa Waszych opinii.

Odsyłam Was też do recenzji poprzedniej części tej serii:

Recenzja książki Nevernoor. Przypadki Morrigan Crow

Dziękuję Wydawnictwu Media Rodzina za egzemplarz recenzencki.