Dżanus. Dramatyczne przypadki Janusza Głowackiego

Dżanus. Dramatyczne przypadki Janusza Głowackiego to książka stworzona przez Elżbietę Baniewicz. Opowiada ona o życiu i losach jednego z najbardziej znanych, polskich pisarzy i dramaturgów. Artysta nie lubił zbytnio mówić o sobie, dlatego też autorka pokusiła się o próbę uchwycenia jego postaci. W owej publikacji skupia się również na twórczości Głowackiego i próbuje ją zdefiniować.

Kim tak naprawdę był Dżanus?

Jak w wielu przypadkach, swoje największe sukcesy świętował na emigracji. Cechowała go wnikliwa obserwacja rzeczywistości. Był też mistrzem absurdu i do perfekcji opanował ironię, której używał niezwykle inteligentnie. Jego postać najlepiej opisuje fragment z książki Baniewicz:

Głowa jako twórca i jako tworzywo to stop niepowtarzalny, w którym prawda i zmyślenie, szczerość i kreacja zostały splątane w ciasny motek zależności. Pisarz o sylwetce koszykarza, uśmiechnięty z nonszalanckim wdziękiem, zapewne dlatego uważany za dziecko szczęścia (choć sam nie podziela tego zdania), od debiutu otoczony był podziwem i zawiścią, uznaniem i niechęcią, szacunkiem i złośliwością. Z kłębka pod tytułem Janusz Głowacki każdy ma prawo wyciągać kolejne włókna i poddawać je analizie, bez gwarancji jednak, że dostrzeże złożoną strukturę całości.

To Głowacki odpowiada za takie majstersztyki jak: Polowanie na muchy, których reżyserią zajął się sam Andrzej Wajda, Rejs stworzony z Markiem Piwowskim oraz Trzeba zabić tę miłość, gdzie napisał scenariusz. I chociaż za oceanem zaczynał jako nikomu nieznany twórca, w bardzo krótkim czasie zyskał światową sławę. Jego sztuki grano w wielu amerykańskich i światowych teatrach, a postać rozpoznawali najwięksi reżyserzy.

Książka stworzona przez Elżbietę Baniewicz prowadzi czytelnika przez wszystkie te życiowe etapy dramaturga. I odpowiada na pytanie, co sprawiło, że osiągnął on międzynarodowy sukces.

Dżanus. Dramatyczne przypadki Janusza Głowackiego znajdziecie tutaj.