Klasyka powieści grozy

„Ciemno wszędzie, głucho wszędzie… co to będzie?” Czytanie będzie! Klasyka powieści grozy to doskonały pomysł na lekturę, niezależnie od tego, czy świętujecie Halloween, dziady, czy po prostu napawacie się klimatem mrocznego, ponurego listopada.

Przed Wami zestawienie 5 klasyków gatunku. Sprawdźcie, czy znacie każdą z tych mrożących krew w żyłach opowieści… A warto je znać, bo od lat nieustannie inspirują twórców na całym świecie!

**Bram Stoker Dracula (1897)**

Dawno, dawno temu, na długo przed tym, zanim pojawił się Edward Cullen, wizerunek wampira nie miał nic wspólnego z błyszczącą brokatem skórą i przestronnym domem z wielkimi oknami. 😉 Każdy szanujący się wampir wzbudzał grozę, kojarzył się z ogromnym, ponurym zamczyskiem i mrocznymi komnatami. W 1897 roku Bram Stoker wydał Draculę – historię Jonathana Harkera, prawnika, który udaje się w podróż do Transylwanii, aby doprowadzić do końca transakcję zakupu londyńskiej posiadłości z Hrabią Draculą. A jak hrabia przyjął go w swoim zamku? Był strrrrasznie zaangażowany, za nic nie chciał wypuścić swego gościa!

Emily Brontë Wichrowe Wzgórza (1847)

Posępna posiadłość na odludziu, jej dziwi mieszkańcy i śnieżna zamieć, a więc brak możliwości wyjścia. Pan Lockwood zmuszony jest nocować w Wichrowych Wzgórzach. W pokoju gentleman znajduje notatki Katarzyny, dawnej mieszkanki domu. Nocą dręczą go koszmary, a w oknie pojawia się duch kobiety. Jakie mroczne sekrety kryją się za drzwiami Wichrowych Wzgórz? Powieść Emily Brontë to historia o skrajnych emocjach i przekraczaniu cienkich granic między nimi. Przeplatają się w niej miłość, nienawiść, niespełnienie i zemsta. Mimo że od jej napisania minęło ponad 150 lat, nadal jest chętnie czytana. Doczekała się też kilku głośnych ekranizacji.

Edgar Allan Poe Opowieści niesamowite

Edgar Allan Poe to jeden z największych autorów amerykańskiego romantyzmu. Jego poezja i proza przez kolejne dziesięciolecia są rzeką inspiracji – z twórczości Poego wiele czerpie m.in. Tim Burton. Opowieści niesamowite to zbiór opowiadań, które oplatają czytelnika atmosferą grozy, tajemniczości i groteski. Czy to jawa? A może sen? U Edgara Allana Poe’a niczego nie można być pewnym… W linku znajdziecie Opowieści niesamowite w tłumaczeniu Bolesława Leśmiana – prawdziwa literacka uczta!

Mary Shelley Frankenstein, czyli współczesny Prometeusz (1818)

O Frankensteinie słyszeli chyba wszyscy. Nie każdy jednak wie, że Frankenstein to wcale nie ten zielonkawy stwór ze śrubami wystającymi z szyi, a doktor, który powołał do życia nową, dziwną i bardzo nieszczęśliwą istotę. Popkultura z jednej strony nie pozwoliła Frankensteinowi odejść w zapomnienie, z drugiej mocno przemaglowała i spłyciła tę historię. A w swojej powieści Shelley pisze o ważnych i nieprzemijających kwestiach: strachu przed innością, odrzuceniu, samotności, pragnieniu miłości i odpowiedzialności za swoje czyny. Jeśli więc historia o Frankensteinie kojarzy się Wam tylko z groteskowym zielonym dziwolągiem, koniecznie sięgnijcie do źródła. W linku powyżej znajdziecie wyjątkowe wydanie Frankensteina – po raz pierwszy historia ukazała się w języku polskim w wersji pierwotnej, bez zmian wprowadzonych później przez autorkę.

Robert Louis Stevenson Doktor Jekyll i Pan Hyde (1886)

Podobnie jak Mary Shelley, Robert Louis Stevenson głównym bohaterem swojej powieści uczynił doktora, pochłoniętego gorączkowym dążeniem do osiągnięcia przełomowego postępu w nauce. Doktor Jekyll tworzy i wypija miksturę, która powoduje rozszczepienie się jego osobowości. Tym sposobem władzę nad umysłem i ciałem naukowca okresowo przejmuje mroczny Pan Hyde, pełen złości i nienawiści. Oba wcielenia walczą ze sobą – która ze stron zwycięży? To wewnętrzne starcie dobra ze złem dotyczy każdego człowieka, dlatego powieść Stevensona po prostu się nie starzeje.